Yanlış Yöne Giden Araçta İstenmeyen Otostopçu

 

Sıkıldığım için mi ? Yaşlandığım için mi ? Ya da çaba harcayıp, sonuç alınca dahi mutlu olmadığım için mi? 

Artık hiçbir şeyin istediğim gibi olmayacağına kanaat getirdiğimden bazı şeylere ses etmiyorum. 

 "Önemli değil, dedim. Oysa önemliydi, katlanamadığım, ama değiştiremediğim her şey gibi önemliydi."

                                                                                                                        Herta Müller

Biraz ağlayıp daha az gülüp gideceğiz elbet. Maceraya ne hacet?

 

Kaset yanımda ama kasetçalar da çalışmıyor

Berbat bir radyodan ufak cızırtılı bir ses ancak kulağıma gelen.

Bunun için mi biriktirdim onca şeyi? En azından daha iyi bir müzik duyamaz mıydım?

Bilmiyorum.

Belki de çoğu zaman biriktirdiğimiz bu şeylerin yararı, öldüğümüz bir geceye denk gelemiyor. Bu sebeple tam anlamıyla hazırlıklı olmak gerekiyor sanırım. Acaba her şeyin hazır olduğu bir ölüm mümkün mü ? İşte şimdi dört dörtlük hazırım diyebilir miyim? 

Kimden önce ya da kimden sonra ?

Böyle bir ayrım yapacak mıyım mesela? Yoksa kendime mi armağan edeceğim yalnızca. Bilmediğimiz onca şeyin ardında elimde yanlışlıkla cızırtılı ve istemediğim bir müziğin çaldığı radyoyla mı olacak törenim. Belki de o bile yok.

Belki de "o" bile...

Belki de "o",

ya da

"O"