11 Temmuz 2011 Pazartesi

Özgürlüğün Zincirinden Soğuğu Hissetmek

Daha başında konuştuğumuz gibi, Türkiye'nin ortasında bir başına ve özgür biriyim.

Değil mi ki istedğimi alamamış, umut ettiğinden öte bir kaç kağıt parçasına köle edilmiş bir adamım. Özgürüm ben demek ki. Salı ve Çarşamba... Bazen daha fazlası ben istediği otobüse binen istediği yerde inip o gün canı nerede sabahlamak istiyorsa orada sabahlayan birisiyim. Koşuşturmalarım, telefonda ağlayanlarım ya da canı can sıkmak isteyenlerim yok. Varsa bile onları bir güzel laflarımın arasına alır üzerim, kırarım.

Özgür bir adamım ben. Kendi seçimlerimdir her attığım adım, karar verişlerim ya da nakit alışverişlerim. Dostlar alışverişte görsün, sonra gelsin halim hatrım sorsun...

Olmaz...

Sordurtmam...

Ben özgürüm, tıpkı en başında konuştuğumuz gibi. Bir başına ve özgür.

Hiç yorum yok: