Kalbim ellerim kadar küçük değil...

Denizler kuytuluklarında kaybediyor moru maviyi ve ellerimde bir çilek kırmızısını. Gözlerimde beliren her damla hava kabarcığında görüyorum ahengi ruhu sadeliği. Bir yerlerde görmüşüm bir yerlerde okumuşum yine "Tanrı ayrıntıda gizlidir." diye... Ruhumun ayrıntılarından buldum çıkardım onu. Kendimi farkettim bir gizemin koynunda. Bir yer altı denizinin içinde tahtadan kayığımla ve Jules Verne'e inat yolum aklımın en hatırlanan ucunda. Gözlerim krater çukuru ve kalbim hala imkanlarını arıyor yenilgiler aldığı küçücük topraklarına sığındığı ülkesinde. Klavye suskun geceye konuşuyor ve gözlerim kapanıyor yasakların ardında ki günlüğüme....


25 Ekim 2008'de yasaklarla şok olmadan önce eve dönüş yolunda yazdığım yazım.