Can bu, insan bu milletler güreşi değil ki...

Günümüzde kavramlar her dakika kan kaybediyor. Binlercesi sözlükte dahi kendilerine anlam bulmakta zorlanıyor. Bunlardan birisi de milliyetçilik. En temel haliyle mülkiyetle birlikte ortaya çıkar bu kavram. Bir şeylere sahip olma isteği ve bir şeylere sahip olan insanlarla grup olduğumuz zaman. Bir duyguya bir birlikteliğe sahip olduğumuz an çıkar. Fakat içi boşaltılan tüm kavramlarda olduğu gibi, yobazlıkla eşleşen de birçok kavram var. Yine bunlardan biri de bu türden dayanaksız ve sakatlanmış açıklamalar elbette.

 

Hepimiz Hrant’ız Hepimiz Ermeni’yiz sözünü daha ilk duyduğum saniye aklımda anlamlandırmışken. Evet, bu ne akıllıca bir tepki diyebilmişken ilk önce insanımdan duydum bunu yadırgayan davranışları. Daha “Hayat Bilgisi” kitabından bile önce başlayan Mustafa Kemal’i adam gibi tanıyamamışlardı belki de. Ve hiç utanmadılar yaptıkları her köhne ve saçma açıklamalarda. Ermeni dölleri, pis yalakalar, X’in uşağı, y’nin köpeği derken. Sözde milliyetçiler raylarından çıkmış oraya buraya saldıranlar olduklarını fark edemediler fark etmeyecekler. Hala sokak kavgalarında kızları mahalle mahalle bölerek büyüyecek, kendi soykırım efsaneleri arasında toptan tüfekten silahtan bunların güzelliğinden bahsedecek. İnsanlığın farkına varamayıp adeta kendisini İnsanüstü bir yaratık olarak tanımlamaya gidecek ve bir medeniyetin karşısında fark etmeden duracak. Utanmadan…

 

Kimisi okuyacak, okuduğunu anlamayacak anladığını yanlış anlayacak ve gündem karmaşasında yüzeysel açıklamalar yapmayı deneyecek. Ben Türk’üm demek ona göre bir kişiyi öldürmenin güzel bir sebebi olacak. Ölen bir kişiye tepki göstermek onun hangi milletten oluşunu düşünmeden onu sahiplenmek ve bunu yapan bizden değildir demekte yine bana ve beni anlayan birkaç kişiye düşecek. Bugün bu düşmanlığı, bu aymazlığı, eli kanlılığı sadece bir insan düşünmedi, hayır sadece birden fazlası da düşünmedi, bugün bunu bir kısmı ülke yönetimine aday, bir kısmı ise zaten yönetimde olan partiler bile destekledi.

 

Hiç belirsiz aslında biliyor musun? Belki de bir Ermeni kurşunu vuracak beni belirsiz bir yerde. Ben yine de böyle düşüneceğim o anda bile. Çünkü bu ülkeye güvenen güvercin ruhlu bir insan öldürülmüşse ve bu haksızlığa yaltaklanan varsa bu yediğiniz inanın çok büyük bir … tur.

Umurumda olmayan bir yönetimin cumhurbaşkanı bir geziye gittiyse; onun arkasından bir tır dolusu da koruma gitmiştir korunsun diye. Ama yine aynı yönetim kendi topraklarındaki bir yazarı koruyamadıysa ve korumuyorsa da hala sizin gibi köhne kafalardan, bende derim ki milliyetçiliğin her türlüsünden nefret ediyorum.

 

Benim milliyetçi çizgim belli belki kendimi bildiğimden beri. Haksızlığın var oluşunda da fikrim böyledir. Evet, Türk’üm Türkçe düşünüyorum belki ama o gün “Hepimiz Ermeniyiz Hepimiz Hrant’ız” diyenlerle birlikte olamadığımdan dolayı da üzüntülüyüm. Bu maili görmek sadece beni o akıllı insanlara , o güzel insanlara katılamadığım için daha çok üzdü.