Özledik mi ?

Nasıl özledik mi sevmeyi? Peki ya sevilmeyi ? Güzelliğe boyun eğmek hoş söze sevinmek mutluluktan ağlak olmak? Bunları özledik mi ?... Özlesende ne fayda acı veriyor eninde sonunda...

Güzelliğe, akla hatta yardıma ihtiyaç olarak doğmadı aşk. Sadece aynı ortamda bulunmaktı belki de başka seçeneği yoktu belki de ilklerin ya da aynı işi yaptıklarında ortak alan yetmişti. Ama hep boyun eğişti ya bu sevgi. O yüzden pek sevilmedi belki de benim gözümde. Başım dik benim beynimi de onlar kirletmiş ben yıkamışım zaten. Olmuyor o yüzden güzelliğe estetiğe saygı ve hayranlık duyuyorsam da bunların getirdiği mülkiyet duygusundan sahiplenme hissinden ya da cinselliğe duyulan en ufak özlemden dahi rahatsızım. Köle olmaya köle edinmeye karşıyım ve bunu da böyle görüyorum... Kendimi bir süre belki de ömür boyu kandıracağım...

Mantığımı devreye sokacağım; duygularıma sahip çıkacağım...