24 Ağustos 2008 Pazar

Azalınca yağmur...


Gene gece oldu. Biraz erken yazmaya başladım. Biraz zorunlu hissettim kendimi yazmak adına. O yüzden de canım sıkıldı artık özgür değil miyim diye üzüldüm. Ancak ilerleyen günlerde geçecek sanırım bu tavrım.

susmaya ramak kaldı.
gece yılgın, gece artık.

herkes gitti, bir biz kaldık.
gölgem ve ben.

sana soracaktık,
niyetin var mı gelmeye,
gidelim mi biz bekleyelim mi diye...
yapamadık.

yolu açtık,
sonra yola çıktık.
gölgem ve ben.

susmaya ramak kaldı.
gece yılgındı, artıktı.
seni hatırladık,
ağladık.

gölgem ve ben,
geceye karıştık.


Nerdeyim : Tekirdağ'da sıcak bir odada.
Nasılım : Düşüncelerimin farkında değilim.
Ne Yapalım : Ayakta kalan kazanır. Ayağa kalkın.

Hiç yorum yok: