22 Ağustos 2008 Cuma

Duyuyor musun kırgın sessizliğimi sustuğum anda ?


Evet bunu yapıyorum... Her yürüdüğümde bir karıncaya basmamak için adımlarımı düzgün atıyorum belki de bundandır boynumun hafif eğriliği ama ben hep beni her halimle sevene aşık olduğumdandır çok umursamam dik durmayı...

Evet galiba bunu da yapıyorum... Hayata gülerek bakmak adına çevremde ne var ne yoksa mutlu etmeyi değil insanlar kuçu naber bee? yerine köpek işte dediğimi düşündüğümü hatırlamıyorum. Ama çevremde kimse yokkende sevgi vardır. Ben reklamcı değil içinden geleni söyleyenim. Beni böyle tanırlar...Sanmışım...

Tamam kabul bunu da yaptım...Değer verdiklerime değer vermeyenlere sırt çevirdim. Kimisi uğruna kavga ettim. Yemediklerimi onlara yedirirken bir damla gözyaşına bin damla gözyaşı döktüm. Hakettiğimi bulurum hissettiğimi hisseder, hissederler diye düşünmüşüm...

Yaptım yaptım yaptım... Küfür etmeyi küslük, kötü söze nefret, cinsel ayrımcılığa kişiliğimi ortaya kopyup savaştım... Savaşım değer bulur sandım savunularım uğruna değer verilirim dedim. Beklediğim madalya olmasa da bir teşekkürdü. Savunduğum, savunduklarım ölüme terk etti beni. Bir an kurtulurum sandım...

Şimdi bütün bu yapılmışlıklar ortasında nefret rüzgarları esiyor kısacık saçlarımda. Bin bir türlü güneş çarpıyor beni her sıcağın altında. Ve geceleri sokağa çıkmamayı öneriyor geceler kendi kurdukları düzenin bozulmamasını düşünen eski dili bilinmez umutlarla. Hiç yalan söylemedim ya ben sana, hiç yalan söylemedim ya ben duygular adına... Işıklar vurdu dört bir yandan geçer savrulur sandım hep, ateş edildiğinde ateş edene bakmadım belki yaptığına pişmandır üzülür gelir beceremesede yaramı sarar diye umdum. İyimserdim fazlasıyla verilmiş şanslar arasında boğuldum....Hayır... Makinenin dit seslerinde kalp atışlarımın ritmini duydum. Kalktım doğrular evreninden... Ve yazmaya başladım başlığa da Veda Tutku'mu... Tutkulu olduğum öne sürülmüş vedalara, nutku değil o yüzden adı Veda Tutkum...



Veda Tutkum.

--Tüm daha fazla can yakmaması dilenenlere--

Hoşgeldin,
Yeniden seviyorum seni,
Bir kez daha şans işte hepsi bu,
Hayat biter ama biz varlığız.
Var olanın ismini biz, "biz" koymuşuz.
Her gün ahd olsun bize.
Tüm şiire tutku doldurmuş bir veda.
Ve söz edilmemiş vedadan bir daha.
Gel gelelim şiir bitmeliymiş olduysa herşey mutlu.
Ancak bulunamazmış bir "nokta" tüm işaretler arasında.
Ünlemler doluymuş "biz" ilişkisinin ucunda bucağında
Tuna da demiş iyidir koyalım bir cümle bitsin.
Şiire dair hükmü kendime nail idir.
Fakat biline ki külliyen yalan idir.

Hiç yorum yok: